Ябур Василь, Плїшкова Анна, Копорова Кветослава. Ґраматіка русиньского языка

Vydavateľstvo Prešovskej univerzity, 2015. — 328 с.Предкладана научна моноґрафія Ґраматіка русиньского языка має за цїль представити опис сучасного русиньского літературного языка кінця ХХ. і зачатку XXI. стороча. вити опис сучасного русиньского літературного языка кінця ХХ. і зачатку XXI. стороча.
Таку потребу і задачу выкликав головно факт, же русиньскый літературный язык на Словакії быв кодіфікованый уж (або іщі лем?!) перед двадцятёма роками і нормы ёго языковых ровин были творены і описованы в окремых публікаціях поступно і по частях. Жебы міг чітатель дістати цїлкову представу о функціонованю языковой сістемы сучасного русиньского літературного языка, жадало ся выбрати з дотеперїшнїх описів основне ядро, зактуалізовати го і представити наново в єдній публікації. Не суть і не могли то быти
пожадавкы кладжены на ґраматікы академічного характеру, як є: абсенція гіпотетічных рїшінь, несперечность рекомендацій, операючіх ся на класічны взоры літературной речі, прісна і вычерпна кодіфікація норм і т. д. Тото вшытко про нас зістає ідеалом, ід котрому колись пізнїше віриме же нашы языкознателї ся хоць лем дакус приближать.
Наша публікація кладе перед собов іншый цїль. Она передушыткым одражать гляданя моделів опису проблематікы окремых языковых ровин, хоць не вшыткых, бо ту хыбить ґрафіка, орфоґрафія і штілістіка, зато не може служыти як комплексный приручник сучасного языка.
Єй цїль не є лем в тім, жебы дати вычерпный попис в сучасности фунґуючіх правил в окремых ровинах, але і в тім, жебы указати языковы явы в сістемі, дослїдно сепаруючі аспекты формы і єй функції. Авторы ся намагали розгранічіти різны ступнї языковой абстракції, то значіть роспознавати языковы явы з аспекту основы їх абстрактных схем і їм приналежачіх реґуларных языковых реалізацій при їх хоснованю, памятаючі на факт, же в самім описї функціоналный аспект є підрядженый формалному аспекту.
На сучасній етапі розвитку наукы о языку не може быти реалізованый опис языковой сістемы нашого языка, котрый бы ся дав назвати єдиным правилным. Выходячі з той кон штатації, авторы ся односять к своїм высновкам не як неспорным, єдино правдивым і
конечным, але лем як к можным і з їх погляду розумным.
Прията в публікації термінолоґія не є єднотна і дефінітівна. Она ся буде наісто міняти од єдного выданя к другому, бо до дефінітівности і єднотности єй чекать іщі довга путь.
Публікація ся складать із пятёх частей, кажда з котрых є роздїлена на капітолы і субкапітолы.