تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۰. — 137 ص.
مترجم: رقیه بهزادی
مؤلف در این کتاب زبان اوستایی را با زبانهای دیگر هند و اروپایی و... مانند یونانی باستان و لاتینی هندی باستان و فارسی باستان و همچنین با فارسی نو مقایسه کرده است. گذشته از این، دستور زبان اوستا به دقت در آن ارائه شده و در پایان نمونههایی از اوستا با تفسیر آنها آمده است. سرانجام متون انتشاریافته اوستا معرفی و ویژگیهای ترجمههای آن به انضمام ترجمه «گاهان» به دست داده شده است.